36. Sunject - Ψυχαναγκασμοί πριν την ΠΤΩΣΗ

 Είναι αδύνατον να εκτιμήσεις μια όμορφη πτώση χωρίς να φοβάσαι έστω και ελάχιστα τα ύψη

Μα τι ωραία αντίφαση

Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος με αντιφάσεις και άδειες ταράτσες

Αν και τις πιο ωραίες μου πτώσεις τις έχω πραγματοποιήσει μέσα σε αυτό το δωμάτιο

Αυτό το δωμάτιο που σήμερα μου φαίνεται πιο αποκρουστικό από ποτέ

Εδώ τα πάντα βρίσκονται στην ακριβή θέση που πρέπει να βρίσκονται

Η χαλασμένη μου τηλεόραση,το ταλαιπωρημένο μου μικρόφωνο,

οι φωτογραφίες με τα μουτζουρωμένα πρόσωπα ,τα μολύβια μιας χρήσης,

οι κακόγουστες κουρτίνες μου

και ένα τσούρμο βιβλία ψυχολογίας πεταμένα κάτω από το κρεβάτι μου

Βλέπεις η αυτοσυντήρηση έχει και αυτή τις επιπτώσεις της

Όλα βρίσκονται στην ακριβή θέση που πρέπει να βρίσκονται

Εγώ από την άλλη βρίσκομαι εκεί που δεν πρέπει να βρίσκομαι

Μέσα σε αυτό το δωμάτιο

πάνω από αυτό το ξύλινο γραφείο

Σε αυτήν την θέση που εγώ μετατρέπομαι σε ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ

Ένας ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ που περιπαίζει με τις λέξεις και τους Θεούς

Από πίσω μου..

η μοναξιά μου γυμνή κάτω από τα ιδρωμένα σεντόνια να βαριανασαίνει

Όταν δίνεις αρκετό χώρο στην μοναξιά σου

αρχίζει και εκείνη να αποκτά δική της ξεχωριστή προσωπικότητα

Και εκεί είναι όλο το παιχνίδι

Το αν θα συμβιβαστείς μαζί της και θα την έχεις πλέον για συγκάτοικο

Ή το αν θα αρχίσει εκείνη να φθείρει σιγά  σιγά την δικιά σου προσωπικότητα

Μέχρι να σε χάσεις

και να σε ξεχάσεις τελείως

Άραγε με το πόσο να πάει μια ευτυχισμένη ζωή σήμερα?

Σήμερα που με έχει καταβάλει η ψύχωση της Σύλβια Πλαθ

Εκείνη η απρόσωπη ψύχωση

Που περικλείει το δωμάτιο και με κατασπαράζει στην αγκαλιά της

Τρέμω..

Αν με έβλεπε από μια γωνία η μούσα μου θα ξεκαρδιζόταν από τα γέλια

Και όχι άδικα

Όλα είναι γελοία και όλοι σας είστε λίγο πολύ γελοίοι

Χάος και κυνισμός

Μην απορείς

Τα πάντα αρχίζουν από την Βιολογία και τελειώνουν με την Φιλοσοφία

Και κάπου στην μέση η ανθρώπινη αξιοπρέπεια να περιπλανιέται στο άπειρο

Τώρα που ο ρομαντισμός ξυπόλυτος και μελλοθάνατος

τριγυρίζει σαν χαμένος σε παρακμιακους δρόμους

Τώρα που Αρθούρε το κάστρο γκρεμίστηκε

Και τα συντρίμμια του καταπλάκωσαν αυτόν τον κόσμο

Τώρα που οι καταλήψεις άδειασαν

Την ανθρωπιά την εξευτέλισαν

Και το διαφορετικό το πέταξαν με περιφρόνηση μέσα σε ψυχρές κλούβες

Όσο αυτή η ιστορία συνεχίζει να κάνει ένα ατελείωτο κακοσχηματισμένο κύκλο 

Όσο οι γείτονες μου συνεχίζουν να τρέφονται με θεωρίες συνωμοσίας και κουτσομπολιό

Τόσο εμείς επιλέγουμε να μην υπάρχουμε

Εξάλλου ποια η διαφορά?

Καμία

Δεν υπάρχει καμία απολύτως διαφορά μεταξύ τις άδειες ταράτσες και το ΠΑΡΑΛΟΓΟ του δωματίου

Και τα δύο οδηγούν στην ίδια ΠΤΩΣΗ!!

Απλά το δεύτερο είναι λίγο πιο χρονοβόρο...