28 .Άνευ Φθοράς - Ουτόπημα

Σύντροφοι,
η συντροφικότητα σας δεν με συντροφεύει
αλλά με συνοδεύει μέχρι την επόμενη πορεία
μέχρι να πέσει το πρώτο δακρυγόνο
και τα δακρυσμένα από τα χημικά
(κι’ από τα αντικαταθλιπτικά)
μάτια
γυμνώσουν την καλοφορεμένη σας αλληλεγγύη
Εντυπωσιάζομαι, πράγματι
από τις ψευδείς εντυπώσεις
της κάθε ιδεολογίας
κι’ ας ξέρω ότι δεν είναι αληθείς
Στέκομαι με σπασμένα γόνατα μπροστά σου
κι’ έτσι βρίσκω αφορμή να μην γονατίσω
Θα δανειστώ λίγο τα υγρά του εγκεφάλου σου
για να σε φτύσω
-εφόσον ξεμείναμε από σάλια και υλισμό-
Άραγε, πόση ύλη χρειάζεται για να αντέξει
μία αγάπη;
Και πόση αγάπη χρειάζεται
προκειμένου να καλύψει τις υλικές μου ανάγκες;
Δεν χρειάζεται να απαντήσεις
Απλά δως μου ελπίδες
και μετά φτύσε με
ή γδύσε με
Αρκεί να νιώσω τα υγρά σου
Αρκεί να νιώσω κάτι
κι’ ας μην μπορώ να το προσδιορίσω
Αρκεί να νιώσω κάτι που να μην μου αρκεί
Το ανολοκλήρωτο έχει τα θετικά του
Δίνεις και παίρνεις ανάσες
Ανάσες ποτισμένες με άνθρακα και ηδονή
Ας δώσουμε άλλη μία ευκαιρία
ρε μαλάκες
στην καύλα που μας έχει απομείνει!
Κάθε καύλα και μια ουτοπία
εκτός, εντός κι’ επί της πραγματικότητας
Οι σύντροφοι όμως;
Οι σύντροφοι γίνανε ένας
κι’ αυτός ο ένας αυτοκτόνησε
από υπερβολική δόση σπερματοΐνης
Πολλές φορές κάτι που σε δημιουργεί
συγχρόνως και σε καταστρέφει
Τι θα γίνει με την επανάσταση όμως;
Εμείς την περιμένουμε
αλλά αυτή δεν μας περιμένει
επειδή ακριβώς την περιμένουμε
Όχι άλλες ερωτήσεις!
Και δεν είναι πως βαριέμαι να απαντήσω
αλλά να
η ηδονή γύρισε μπούμερανγκ
και μου κοψε την ανάσα
Θα σε δω στο άπειρο, μωρό μου.