29. Άνευ Φθοράς - 2 (δω)μάτια

Το δωμάτιο μου μυρίζει κλεισούρα και μιζέρια
Αναθυμιάσεις ενός παράλογου
Ενός διαλόγου με το παράλογο
ο οποίος καταλήγει σε έναν εσωτερικό μονόλογο
Το κεφάλι μου έχει αδειάσει
ενώ το συρτάρι είναι γεμάτο
με τις σκέψεις μου
Το είχα κλειδώσει κάποια στιγμή
όμως έχασα το γαμημένο κλειδί
όπως έχασα και τα μυαλά μου
Και τώρα αδυνατώ να σου εκφράσω
τις σκέψεις μου
2 μάτια
με κάνανε κομμάτια
διασκορπισμένα στο βρώμικο πάτωμα
Εκεί κοιμάμαι
όταν θέλω να δω πιο καθαρά
τη ζωή μου
Ζωή μου!
Οι ανασφάλειες, πλέον, μετριούνται σε likes
και οι φρίκες σε views
Φακ!
Ακόμα νιώθω τρακ
όταν πάω να σου μιλήσω
Γι αυτό προτιμώ να πάω στο διάολο
Όσο ζω, πεθαίνω
κι’ αυτό δεν είναι ζωή ρε μαλάκες
Όσο ζω, δεν μαθαίνω
ή μαθαίνω πώς να πεθάνω πιο γρήγορα
Τρέμουλο.
Όχι από το κρύο
αλλά από την κάψα μου για σένα
Δεν γαμιέται!
Θα ασχοληθώ με τα κινηματικά
κι’ εγώ
μπας και συνειδητοποιήσω ότι βρίσκομαι
σε μία αέναη κίνηση
που αν τυχόν σταματήσει
θα επέλθει το τέλος
και το δωμάτιο μου παραμείνει - για πάντα - κλειδωμένο.


***

Το δωμάτιο σου μυρίζει καύλα και επανάσταση
Καύλα για επανάσταση
και επαναστατημένες καύλες
ασυγκράτητες
αυθόρμητες
λυρικές
όπως και η ποίηση του Λόρκα
χωρίς κάποιον συγκεκριμένο αποδέκτη
αλλά αποδεκτές από το κοινωνικό σύνολο
μέχρι να ξεσπάσουν, βέβαια
Στίχοι μεθυσμένοι από το άρωμα σου
Τοίχοι ποτισμένοι από την ανασφάλεια σου
Και ενοχικά σύνδρομα στήνουν έναν ξέφρενο χορό
λίγο πριν το ξημέρωμα
λίγο πριν προλάβω να σου κάνω έρωτα
Μα δεν πρόλαβα…
Το τέλος προϋποθέτει μία αρχή
και θέτει μία νέα αρχή
Εσύ στη μέση
κι εγώ στα άκρα
Ακροβατώ πάνω σε μία τεντωμένη
θηλιά
που εσύ μου έφτιαξες
κρατώντας τα 2 σου μάτια
Όντας ανισόρροπος
δεν άντεξα για πολύ
και προτίμησα να σώσω τα μάτια
αντί εμένα
Τώρα με αυτή τη θηλιά θα πνίξω
τα συναισθήματα μου
και μετά θα έρθω να σε βρω
Το δωμάτιο σου παρέμεινε ανοιχτό
σε αντίθεση με το δικό μου
με τη μόνη διαφορά όμως
ότι εσύ άλλαξες δωμάτιο…