4. Άνευ Φθοράς - Υπο-άνθρωπος

Χαθήκαμε!
Δεν έψαξες να με βρεις
Ούτε εγώ επιδίωξα να ψάξεις να με βρεις
Εγώ σε έψαξα
αλλά συγχρόνως έχανα κάτι από υπαρξιακά μου
κι έτσι προτίμησα να βυθιστώ στη μοναξιά
Κι αυτό γιατί;
Γιατί εσένα σε ερωτεύτηκα
ενώ τη μοναξιά την αγάπησα
κι ας αναισθητοποιούμαι με τον καιρό
Δεν άλλαξα!
Η εξέλιξη επιφέρει την αλλαγή
Δεν συμβαίνει όμως απαραιτήτως και το αντίστροφο
Το περίστροφο το έστρεψα σε ό,τι καθιστά
την συνήθεια
μόνιμη κατάσταση
αλλά για πολλοστή φορά δείλιασα να πατήσω τη σκανδάλη
Και το αποτέλεσμα;
Επιφανειακά μεθύσια σε πάρκα
και ενσάρκωση ανεκπλήρωτων επιθυμιών
σε μαστουρωμένα 4στιχα
Η ματαιότητα της ύπαρξης
ματαιώνει τα σχέδια που είχα για σένα
Το σχέδιο είναι απλό
και δεν χρειάζεται να επικαλεστώ τα θεία
για να επιδείξω την ανωτερότητα του
Έλξη-Αναπαραγωγή-Αυτοκτονία
Το είδος μας έχει αυτοκτονικές τάσεις
προκειμένου να εξασφαλίσει την αιωνιότητα του
Μακάρι να έχεις πεθάνει!
Τουλάχιστον έτσι θα έχουν κάποιο νόημα αυτά που γράφω
Το νόημα εχάθη
τη στιγμή που η λογοτεχνία έγινε αντικείμενο διδασκαλίας
ψυχρών επιστημόνων
αλλά και τη στιγμή που ο έρωτας έγινε αντικείμενο
μικροαστικών φιλοδοξιών
Στην ουσία
ούτε χάθηκα ούτε χάθηκες
Απλά ανακαλύψαμε νωρίς το εφήμερο
των συναισθημάτων
Η μία φρίκη έφερε την άλλη φρίκη
κι όλες μαζί μας οδήγησαν στη φιλοσοφία
Η ανάμειξη φυσικών και χημικών αναγκών
δημιούργησαν ένα νέο και εξελιγμένο είδος
υπο-ανθρώπου
κι όχι υπερ-ανθρώπου