49. Sunject - Σε αναμονή

Δεν υπάρχουν πια θαύματα στην χώρα των θαυμάτων Αλίκη
Μεγαλώσαμε

Και μας κουράσανε τα παραμύθια 
Οι παιδικές μας προσευχές κάτι ψίθυροι αγωνίας 

Που έχουν παγιδευτεί εδώ και χρόνια μέσα στους 4ης τοίχους του δωματίου
Ψάχνουν την στιγμή που θα μας βρουν λίγο ευάλωτους και να τρυπώσουν στα αυτιά μας
Τώρα που οι Θεοί αποδείχτηκαν οι αντιήρωες της ιστορίας
Μιας ιστορίας που καίγεται αργά και βασανιστικά

Όπως καίγεται εκείνο το τσιγάρο που δεν πρόλαβες να καπνίσεις
Και παράτησες στο παγκάκι της στάσης για να ανέβεις στο λεωφορείο
Όλες οι αναμνήσεις γίνανε στάχτη
Μόνο οργή και αναμονή 
Γαμημένη αναμονή 
Ο χρόνος δεν είναι γιατρός
Αλλά ασθενής που αργοπεθαίνει στα χέρια μας

Και εμείς οι ανάξιοι εραστές του
Που προσπαθούμε να γευτούμε λίγη αιωνιότητα από τα χείλη του
Όλα τα συναισθήματα είναι όμορφες ψευδαισθήσεις
Για να αντέξουμε την φρικτή σιωπή της νηφαλιότητας
Ο πόνος μια υπενθύμιση πως είμαστε ακόμα ζωντανοί 
Η αγάπη δεν είναι ένας σκύλος απ' την κόλαση πείτε στον Μπουκόβσκι
Είναι ένα καναρίνι σε κλουβί στην μέση ενός καμένου κήπου

Μην την καταπιέζεις, ας την ελεύθερη
Να πετάξει,να πέσει,να πονέσει 
Να ταξιδέψει,να πληγωθεί
Θα δυναμώσει,θα ωριμάσει
Και όταν εκτιμήσει τον χρόνο που της έχεις προσφέρει
Θα επιστρέψει
Και μαζί της θα φέρει και τις καλύτερες μέρες