7. Άνευ Φθοράς - Ιερο(τε)τελεστία

Χάρηκες που με σκότωσες;
Ο φόνος για κάποιους είναι ρουτίνα
Για μένα είναι ελπίδα
Ελπίδα γεμάτη ματαιοδοξία
και χωρίς ίχνος ηρωισμού
Δεν υπάρχουν ήρωες!
Παρά μόνο άτομα
τα οποία διασπώνται σε άσπρη σκόνη
για να εθίσουν
όχι τόσο τους υπόλοιπους
αλλά τους ίδιους τους εαυτούς τους…
Κι’ έτσι συνεχίζουν αυτή τη διάσπαση
η οποία βιολογικά θα οδηγήσει στον αφανισμό
τους είδους
Κίνητρο;
Δεν υπάρχει
Δεν χρειάζεται να υπάρχει
Ό,τι υπάρχει είναι καταστροφικό
κι’ εγώ κουράστηκα να μιλάω για αυτά
Το φλερτ με τον θάνατο
με οδήγησε στην απόρριψη
τη δική μου ή τη δική του
δεν έχει σημασία
Αλλά ξέρω ότι με την πρώτη ευκαιρία
και το σωστό timing
θα του δοθώ ολοκληρωτικά.
Σχετικά με τη ζωή τώρα..
Την ποθώ ακόμα
«Οι ανεκπλήρωτοι έρωτες είναι οι πιο δυνατοί»
λένε
αλλά τι συμβαίνει με τα ανεκπλήρωτα όνειρα;
Τα εκπληρωμένα όνειρα δεν είναι όνειρα,
είναι οράματα της αστικής δημοκρατίας
προκειμένου να συνεχίσει να είναι
αστική..
Μικροαστεύουμε τη ζωή, τις σχέσεις μας,
τον έρωτα
τον έρωτα για ζωή
και τον έρωτα στις σχέσεις μας
για να καταστρέψουνε τα εφηβικά μας κατάλοιπα
Και τι καταλάβαμε;
Καταλαβαίνεις τα πάντα
μα δεν κατανοείς τίποτα
Είσαι ειδικός γνώστης της φύσης
μα καταστρέφεις τους νόμους της
αντί να καταστρέψεις τους  κρατικούς
Ανόητε ηθικέ άνθρωπε!
Θα σε σκοτώσω
ή θα σκοτωθώ
ή και τα 2
ή τίποτα απ’ τα 2
Θα πάω στην κόλαση που γουστάρω
όχι σ’ αυτή που με βάλατε να αναπνέω
για να καώ ακόμα περισσότερο
ενώ εσείς παραμείνετε στον επίγειο παράδεισο
της παρακμή σας
Και δεν μιλάω μεταφυσικά…
Μέχρι τότε
θα κάτσω στο κρεβάτι αγκαλιά
με την μοναξιά μου
και θα διαβάσω το «Κεφάλαιο»
Ίσως σήμερα το τελειώσω.