1. Άνευ Φθοράς - Τεστοστερόνη

Δεν έχω σκοπό να γράψω

ούτε να εκφράσω κάτι.

Ο σκοπός μου δεν εκφράζεται με στίχους

ούτε με βαριές ανάσες

Απλά παρασιτεί μέσα στον οργανισμό

και με την πρώτη ευκαιρία μεταδίδεται

με το σάλιο.

Γι’ αυτό μην δειλιάσεις να με φιλήσεις!

Φρόντισε μόνο να κολλήσεις τη γλώσσα σου πάνω στη δική μου

και που ξέρεις;

Ίσως έτσι βρούμε έναν σκοπό

για να υπάρχουμε

Από την άλλη, η έκφραση δεν σκοπεύει πουθενά

ούτε στοχεύει…

Απλά φλερτάρει με τα ένστικτα

Ταυτόχρονα πηδιέται με τον έρωτα

χρησιμοποιώντας ως προφυλακτικό

έναν ανθεκτικό υλιστικό σολιψισμό

Ας τα αφήσουμε όμως αυτά!

Το ξέρω

την βρίσκεις με φιλοσοφικές συζητήσεις

και διανοητικά καψίματα

αλλά άσε για λίγο τον Μαρξ

κι’ έλα στην αγκαλιά μου.

Ο ταξικός πόλεμος μας περιμένει

κι’ εμείς είμαστε ανίδεοι στη χρήση όπλων

Είμαστε πολύ πασιφιστές για ένοπλη επανάσταση

αλλά συγχρόνως πολύ αντάρτες για να κάψουμε έναν φασίστα

στη μέση της πλατείας

Τουλάχιστον θα ζεσταθούμε το χειμώνα…

Τι θα γίνει με τη τεστοστερόνη όμως;

Παθιασμένα φιλιά σε ταράτσες…

Τηλεφωνικές κάβλες

άνευ επαφής…

Ερωτικές βλέψεις  προς κάτι

ήδη κεκτημένο…

Ιδιοκτησία στον έρωτα

και κεφαλαιοκράτες γκόμενοι

πουλάν προστασία σε απείθαρχες

ορμόνες

Θάνατος σε αυτούς που παρουσιάζουν

τον θάνατο ως ζωή

και ζουν φοβούμενοι τον θάνατο

Όσοι αξίζουν τη ζωή

δεν ζουν

απλά περιμένουν το μεγάλο μπαμ

ή οργανώνονται σε συλλογικότητες

προσπαθώντας να ζήσουν

Εσύ μου διάβαζες Γώγου

κι’ εγώ έβλεπα την Γώγου μέσα σου

αλλά ξενέρωσα κι’ έφυγα.

Ήσουν πολύ χαζοχαρούμενη για να έκανα

την επανάσταση μαζί σου…

Τα αφροδισιακά ελευθεριακά σου

προτάγματα

αντί να ερεθίσουν εμένα,

ερέθισαν τις πληγές μου

και η επούλωση αργεί..

Το υπάρχον υπάρχει για να άρχει

και καταστρέφεται με αρχές

που δημιουργούν μια νέα αρχή

κι’ εκεί τελειώνει η ύπαρξη.

Μπήκες;