Μια μέρα πριν το ολοκληρωτικό αφανισμό του είδους μου
Μια μέρα πριν το τέλος μας επισκεφτεί
Μια μέρα πριν τα πάντα τελειώσουν
Και τα πάντα ξαναρχίσουν
Εγώ ακόμα εδώ
Μέσα σε αυτό το αχούρι
Για ακόμη μια φορά
Συζητώντας με τον Καμύ και αγκαλιάζοντας το παράλογο
Στο διπλανό δωμάτιο
Ένας άρρωστος Θεός αργοπεθαίνει βασανιστικά παρακαλώντας για λίγο οίκτο
Τώρα που παράδεισος και κόλαση πνίγηκαν στο απόλυτο σκοτάδι
Και οι προσευχές των πιστών
Μετατράπηκαν σε κοφτερά μαχαίρια που χορεύουν πάνω από το κεφάλι του
Θα μπορούσα να τον απαλλάξω απ τον πόνο του
Αλλά τον χρειάζομαι...
Οι κραυγές του με κρατούν σε εγρήγορση
Με το που σωπάσει θα ξέρω ότι θα έχει φτάσει η ώρα
Εκείνη η αναπάντεχη ώρα
Αφανισμός και έπειτα σιωπή
Πάντα έτσι κατέληγε
Αυτό το ποίημα μάθαμε να το λέμε παπαγαλία
Και κάθε ιστορία που μαθαίνετε παπαγαλία
Είναι αναπόφευκτο να κάνει κύκλους
Ποτέ δεν μάθαμε πως λειτουργεί αυτός ο κόσμος
Όλη μας την ζωή ακροβατούμε μεταξύ στο "ποιοι είμαστε"
Και στο "ποιοι θέλουμε να είμαστε"
Και το μόνο που καταφέρνουμε είναι στο τέλος
Να μην μπορούμε να ανεχτούμε αυτό που "καταντήσαμε"
Ποτέ δεν καταλάβαμε πως να συμβαδίσουμε σε αυτόν τον κόσμο
Οι κανόνες τους - οι αλυσίδες μας
Από την αρχή ως το τέλος καταδικασμένοι
Αν όπως λένε η σιωπή είναι χρυσός
Τότε όσοι δεν σκύβουν κεφάλι και υψώνουν φωνή προς το άδικο
Είναι καταδικασμένοι να πεθάνουν απένταροι
Παράλογο θα πεις...
Αυτός ο κόσμος πάλιωσε παλιόφιλε
Κάτι νέο γεννιέται αύριο
Ένα άλλο είδος ετοιμάζεται να πάρει τη θέση μας
Νέοι Θεοί ήδη κατασκευάζονται στο εργοστάσιο
Το ευαγγέλιο ξαναγράφεται
Με το ίδιο φθηνό μελάνι που γράφτηκαν και τα προηγούμενα
Τίποτα δεν τελειώνει πραγματικά ποτέ εδώ παλιόφιλε
Όλα συνεχίζονται
Ανακυκλώνονται και συνεχίζονται
Ο κόσμος παραμένει πάντοτε ο ίδιος
Απλά τα πράγματα που τον διακοσμούν αλλάζουνε κάπως
Αύριο λοιπόν εμείς αλλάζουμε
Έπρεπε να φτάσει αυτή η μέρα
Αργήσαμε να καταλάβουμε ότι είμαστε μόνοι σε αυτόν τον κόσμο
Για αυτό και αυτός ο κόσμος
Είναι αποκλειστικά δική μας ευθύνη
Reviewed by Ηχόχρωμα
on
4:17 π.μ.
Rating:
Δεν υπάρχουν σχόλια: